امید سبزوار:
انتخابات مجلس دوازدهم در غرب خراسان با نشانه هایی همراه بود که حکایت از بلوغ سیاسی مردم سبزوار، جوین، جغتای، خوشاب، داورزن، ششتمد و روداب داشت.
1- انتخاب لیستی: افرادی رأی آوردند که نامشان در بیشترین لیستهای انتخاباتی آمده بود. پس میتوان گفت، مردم غرب خراسان از رأی های فامیلی و قومی و محلی به سمت رأی های لیستی که یکی از نشانه های شکل گیری روحیه حزبی است، روی آورده اند.
2- رأی ندادن به پوسترها: مردم غرب خراسان در این انتخابات نشان دادند که ملاکشان برای رأی دادن، دیدن پوسترهای بیشتر از یک نامزد در همه جای در و دیوار شهر نیست. به طور مشخص کمپین تبلیغات دکتر محسنی در انتخابات گذشته، به جز چند محدوده مجاز قانونی، هیچ پوستر اضافه ای در سطح شهر نصب نکرد و در همان روز ابتدایی آغاز تبلیغات اعلام کرد که تصمیم ندارد، در و دیوار شهر را در آستانه نوروز زخمی کند. برعکس نامزدهای دیگری بودند که در همان صبح اولین روز آغاز تبلیغات در و دیوار شهر و حتی روی سطل های زباله، کیوسک های برق، جدول های کنار خیابان، آیلند بولوارها و ... تبلیغاتشان چشم را آزار میداد. اما انتخاب مردم غرب خراسان در نهایت نشان داد، ملاک رأی دادن مردم این پوسترهای رنگارنگ که باعث آلودگی بصری در سطح شهر شدند، نبود.
3- برنامه های هدفمند انتخاباتی: از بعضی شهرهای کشور در ایام انتخابات ویدئوهایی در فضای مجازی منتشر میشد که نشان از رقص و بزن و بکوب در ستادهای انتخاباتی یا بعضی رفتارهای نا مرتبط دیگر داشت. با اینکه نویسنده این یادداشت مشکلی با رقص و شادی مردم ندارد، اما مسلماً جای رقص و شادی هایی از این دست در کنسرت ها و مجالس عروسی و تولد، دور همی ها و یا حتی در جشن های عمومی است نه در ستاد های انتخاباتی! ما میخواهیم نماینده ای را به مجلس بفرستیم که بیشتر کار کند نه نماینده ای که طرفدارانش بهتر برقصند. البته عمل اجرای موسیقی های ملی و میهنی و کلیه موسیقی های حرفه ای که معنا و پیام های مرتبطی را منتقل میکنند و شور حماسی میسازند، با موسیقی های رقصی لس آنجلسی فرق دارد. خوشبختانه یا در ستادهای انتخاباتی سبزوار چنین صحنه هایی نبود یا منعکس نشد و کسی از این مسیر رأی نیاورد.
4- احترام به نظرات مخالف: مردم سبزوار چه آن ها که انتخابات را تحریم کرده و چه آن ها که شرکت نمودند، با منشی بسیار مسالمت آمیز و دموکراتیک ایام انتخابات را در کنار یکدیگر سپری کردند. در نهایت مهم این نیست که کدامیک تصمیم درست تری گرفتند. مهم این است که همه باید به نظر و عقاید یکدیگر احترام بگذاریم.
