شعر شهاب سبزواری درباره مرحوم دکتر حمیدیان: مردی که کارنامه او روسپید بود

جامعه دانشگاهی، فرهنگی و توسعه گرای سبزوار، امروز جمعه 22 دی ماه چهلمین روز درگذشت دکتر علیرضا حمیدیان را ناباورانه به سوگ نشسته اند. مردی که همه یکصدا به علم و عمل او در حوزه توسعه سبزوار، اعتدال رفتار سیاسی، تعامل سازنده  با جامعه، سلامت نفس و مهربانی و دلسوزیش برای پیشرفت شهر، استان و کشور عزیزمان صحه می گذارند.

n

در این مدت که از فوت مرحوم حمیدیان گذشته است هر یک از دوستداران روش و منش عالی او، به شکلی سعی کرده اند در زنده نگاه داشتن یاد و نامش بکوشند. از جمله استاد حسین شنوایی ملقب به شهاب سبزواری از شاعران پیشکسوت و اثرگذار در جامعه هنری غرب خراسان، شعری زیبا در وصف زنده یاد حمیدیان سروده  که به خط آقای دکتر سید ابوالفضل حسینی خوشنویسی شده است.

n

امید سبزوار در این پست به مناسبت چهلم مرحوم حمیدیان به انتشار این شعر خوشنویسی شده می پردازد:

n

مردی که کارنامه او رو سپید بود  /  چشم و چراغ روشن اهل امید بود

n

نامش نماد توسعه و چاره جویی اش  /  بر زخم های کهنه مردم جدید بود

n

مردی شبیه لاله، شبیه برادرش  /  آرام و سربلند و نجیب و حمید بود

n

از سبزوار هر چه به خون جگر نوشت  /  گل های سرخ باغچه های نوید بود

n

آزاده بود و میوه او سبز بودنش  /  سروی که ایستادگی او رشید بود

n

با زوزه های کوردلان هم صدا نشد  /  از شیر، راه و رسم شغالان بعید بود

n

خاکی تر از تواضع و آبی تر از غرور  /  مجموعه شگفت مراد و مرید بود

n

با آن که در اصالت راهش ثبات داشت  /  جغرافیای باور او نوپدید بود

n

یک لقمه بر نداشت به نام حسینیان  /  از سفره ای که پیرغلامش یزید بود

n

پیوسته پاکدستی او مثل آفتاب /  می شست آنچه را که سیاه و سپید بود

n

یک عمر در گشودن دل ها و قفل ها /  پیشانی گشاده برایش کلید بود

n

آمد زُلال مثل شهاب و زلال رفت  /   این چشمه در پذیرش دریا شهید باد

n

n

n